මතක නොකරන අමතක නොවන දවස! Part 4
මහන්සිය දැනුනු නිසාත් ඇය ඇහැරෙන එකක් නැතිබව තෙරුනු නිසාත් තමා ඉන්න එක කෙසේ වෙතත් ඔහුගේ නිදසට බාදාවක් බවත් නිසාත් ටිකක් නිදා ගන්න සිතාගෙන මෙහ්නාස්වත් හාමුදුරුවන්වත් කාමයේ තනිකර දොර වසාගෙන සාලයට ගියේය. ඔහු කිසිත් ගනන් නොගෙන තමන්ගේ කාර්‍යයේ නිරතව සිටියේය. දොර වැසෙන හඬ ඇසිනි. ඔහුදැන්මම නොඑන බව තේරුනි. ඇස් දෙක ඇරියෙමි. නින්දෙන් අවදි වූ බවක් පෙනෙන්නට නැත. ඇත්තේ වෙනත් දෙයකි. කාමය පිරී සතුටයි. තරමක වේගයෙන් තම කාර්‍යයේ නිරතව සිටි ඔහු ඇහැරී ඇති මගේ ඇස් දැක තිගැස්සුනේය. එකවර ඔහු නතරවිය. කරකියාගත නොහැකිව ලතැවිය. ලතැවෙන ඔහු දෙස ටික වෙලාවක් උපේක්ශාවෙන් බලාසිටි මා ඔහු දෙස බලා තනියෙම රස වින්දෙමි. ඔහු තාම මා තුලයි. ලැජ්ජාව නිසා පිට වෙන්න තැනූ ඔහුව එකවරම මා වෙත ඇදගත්තේ ඔහුව විමතියට පත් කරමිනි.